W przypadku choroby Hashimoto, w literaturze naukowej wymienia się takie cechy osobowości jak wrażliwość czy aleksytymia (niezdolność do rozpoznawania i nazywania własnych stanów emocjonalnych). Wzorce zachowań często występujące u kobiet z hashimoto. Są to: perfekcjonizm, potrzeba kontroli, brak zaufania, odrzucanie siebie i Przypominamy o jutrzejszym webinarze "Lecz jelita - zdrowiej w Hashimoto" Jeśli jeszcze się nie zapisałaś/eś, to zrób to szybko, bo na webinar ten zapisało się już 6 tys osób! a pokój webinarowy ma Najprawdopodobniej chcesz poczuć się lepiej, ale trudno samej zacząć. Też to miałyśmy. Chaos, brak sił i brak wiary, że można coś z tym zrobić. Zwłaszcza jeśli czujesz, że nikt Cię nie rozumie, a Kamila Bogucka i Lidia Wójcik, autorki projektu "Ogarnij Hashimoto", udowadniają, że wśród tych osób jest wiele "hashimotek", które nie zostały poddane wnikliwej diagnostyce. Dla Interii ekspertki obalają mity dotyczące choroby Hashimoto i wyjaśniają, co zrobić, by w końcu ją ogarnąć i przywrócić swoje życie na odpowiednie tory. Jak moje przeciwciała spadły o 80% i dlaczego trzeba je badać częściej niż raz w roku!!!! Jak wiesz moja droga związana z edukacją na temat hashimoto trwa już parę lat. Dziś z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że wkładam w swoje zdrowie bardzo dużo energii. Edukacja, dieta, suplementacja, zmiana pracy na taką którą lubię. 6. Zapobieganie chorobie Hashimoto. Niestety, nie ma informacji, jak można zapobiec tej chorobie, dlatego tak ważna jest świadomość potencjalnych objawów i postawienie wczesnej diagnozy. Jeśli w Twojej rodzinie występowały przypadki choroby Hashimoto, rób odpowiednie badania raz w roku. mVd4. fot. Adobe Stock, shidlovski Spis treści: Choroba Hashimoto – na czym polega? Choroba Hashimoto – przyczyny Choroba Hashimoto – objawy Choroba Hashimoto – objawy psychiczne Choroba Hashimoto – diagnostyka Leczenie choroby Hashimoto Dieta w chorobie Hashimoto Powikłania choroby Hashimoto Jak często występuje choroba Hashimoto? Choroba Hashimoto a ciąża Choroba Hashimoto u mężczyzn Choroba Hashimoto – na czym polega? Choroba Hashimoto, inaczej przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy, to główna przyczyna niedoczynności tarczycy. W przebiegu choroby Hashimoto dochodzi do autoimmunologicznego uszkodzenia gruczołu tarczycowego, który jest odpowiedzialny za wiele ważnych procesów w całym organizmie, przemianę materii, regulację temperatury ciała czy gospodarkę wapniowo-fosforanową. Chorobie towarzyszy powstanie zapalnych nacieków limfocytarnych na tarczycy. Choroba Hashimoto to choroba z tak zwanej autoagresji, w której występuje niszczenie tarczycy przez mechanizmy traktujące tarczycę jako wroga. Jest to reakcja antygen-przeciwciało, o której większość osób nie wie, dopóki nie wykona odpowiednich badań– mówi dr n. med. Elżbieta Rusiecka-Kuczałek, endokrynolog w Centrum Medycznym Damiana. Choroba Hashimoto może z czasem powodować niedobór hormonów tarczycy, wskutek czego dochodzi do problemów z masą ciała, chronicznego zmęczenia i senności, osłabienia kondycji skóry, włosów i paznokci. Choroba Hashimoto może powodować obniżenie nastroju, depresję, a także niepłodność. Nieleczona prowadzi do wielu powikłań. Choroba Hashimoto – przyczyny Przyczyną choroby Hashimoto jest nieprawidłowa reakcja układu odpornościowego. Przyjmuje się, że odpowiedzialne za to jest połączenie predyspozycji genetycznych oraz czynników środowiskowych, co prowadzi do utraty tolerancji immunologicznej i ataku tarczycy przez komórki odpornościowe, szczególnie limfocyty T. W rezultacie dochodzi do stopniowego zaniku i zwłóknienia tego narządu. Niektóre osoby są bardziej narażone na zachorowanie. Czynniki zwiększające ryzyko rozwoju choroby Hashimoto to: płeć żeńska – kobiety chorują do 10 razy częściej niż mężczyźni, wiek 30-50 lat – w tym czasie choroba jest na ogół rozpoznawana, dziedziczność – choroby tarczycy lub inne choroby autoimmunologiczne w rodzinie podnoszą ryzyko Hashimoto, inna choroba autoimmunologiczna (np. celiakia, toczeń, RZS), nadmierne spożycie jodu – według badań na obszarach o wyższej podaży tego pierwiastka odnotowuje się większą aktywność przeciwciał przeciwtarczycowych, mutacje genowe, przyjmowanie niektórych leków (np. estrogenów, tamoksyfenu, androgenów, glikokortykosteroidów) – może wpływać na zakłócenie pracy tarczycy. Choroba Hashimoto – objawy Na początku objawy choroby Hashimoto są niejednoznaczne albo bardzo subtelne. Schorzenie powoli niszczy tarczycę, stopniowo doprowadzając do jej zaniku, a co za tym idzie niedoczynności tego gruczołu. Dopiero wtedy pojawiają się objawy Hashimoto, takie jak: senność, kłopoty z koncentracją i pamięcią, skłonność do depresji, nadwrażliwość na chłód, przesuszenie skóry, wypadanie włosów, podniesiony poziom cholesterolu i trójglicerydów, zaparcia, bóle stawowo-mięśniowe, przybieranie na wadze, nieregularne miesiączki lub obfite miesiączki, zatrzymanie owulacji, niepłodność, obniżone libido, zaburzenia cukrzycowe (insulinooporność). Objawem choroby Hashimoto może być powstanie wola. Jest to powiększenie tarczycy i obwodu szyi, wyglądające jak obrzęk w okolicy tarczycy. Choroba Hashimoto na początkowym etapie może wywołać objawy nadczynności tarczycy. Choroba Hashimoto – objawy psychiczne Objawy psychiczne choroby Hashimoto mogą pojawić się, zanim pacjent zauważy klasyczne objawy niedoczynności tarczycy. Do psychicznych symptomów choroby Hashimoto należą: depresja, drażliwość, dezorientacja, labilność emocjonalna, niepokój, wycofanie społeczne, zaburzenia pamięci i koncentracji, inne nieprawidłowości psychiczne, np. urojenia, pobudzenie, halucynacje. Osoby z chorobą Hashimoto mogą mieć na tyle nasilone objawy psychiatryczne, że błędnie rozpoznaje się u nich schorzenia takie jak: schizofrenia paranoidalna, depresja psychotyczna albo choroba dwubiegunowa. Terapia hormonalna stosowana w leczeniu Hashimoto na ogół poprawia stan psychiczny pacjentów, a objawy ustępują. Choroba Hashimoto – diagnostyka Badania na Hashimoto są dość proste. W pierwszej kolejności należy oznaczyć stężenie TSH, czyli hormonu wydzielanego przez przysadkę mózgową, ale sprzężonego z hormonami tarczycy. Jego podniesiony poziom (norma TSH wynosi: 0,4–4,0 mIU/l) może zwiastować niedoczynność tarczycy. Kolejnym krokiem jest skierowanie do endokrynologa i badania określające poziom hormonów tarczycy: T4 (tyroksyny), T3 (trójjodotyroniny). Diagnostyka w kierunku choroby Hashimoto obejmuje także USG tarczycy i oznaczenie stężenia przeciwciał TPO (anty-TPO). Przy chorobach tarczycy mogą pojawić się zmiany w obrębie narządu w postaci guzków tarczycy. Choroba Hashimoto może przebiegać na początku z nadczynnością tarczycy – szczególnie u młodych kobiet. Później rozwija się w kierunku niedoczynności tarczycy. Najpierw jest to niedoczynność subkliniczna, czyli taka, która nie daje jeszcze żadnych objawów, a już są podwyższone parametry hormonów – TSH (czyli hormon tyreotropowy).– mówi dr n. med. Elżbieta Rusiecka-Kuczałek. Ekspert dodaje, że jeżeli hormonów tarczycy będzie za mało, to poziom TSH będzie podwyższony. – Właśnie na tej podstawie możemy rozpoznać niedoczynność tarczycy (nawet jeśli nie ujawnia się ona jeszcze w postaci objawów klinicznych). W takim przypadku należy się zgłosić do endokrynologa i rozpocząć odpowiednie leczenie lub rozszerzenie dalszej diagnostyki w celu potwierdzenia lub wykluczenia występowania chorób tarczycy, w tym Hashimoto – mówi dr Elżbieta Rusiecka-Kuczałek. Leczenie choroby Hashimoto Leczenie Hashimoto polega na doustnym uzupełnianiu poziomu hormonów. Pacjent przyjmuje tabletki z syntetyczną tyroksyną (lewotyroskyną) na ogół do końca życia. Zażywa je codziennie 30-60 minut przed pierwszym posiłkiem. Dawkowanie lewotyroksyny jest ustalane indywidualnie przez lekarza. Przyjmowanie zbyt dużej dawki leku może powodować arytmię (w tym migotanie przedsionków) lub osteoporozę. Dlatego należy stosować go zgodnie z zaleceniami lekarza. Leczenie choroby Hashimoto jest bardzo skuteczne i eliminuje objawy niedoczynności tarczycy, jednak należy zaznaczyć, że niektórzy pacjenci odczuwają nadal pewne dolegliwości choroby pomimo leczenia. Dlaczego leczenie Hashimoto polega na uzupełnianiu tylko tyroksyny (T4)? W większości przypadków podawanie samej syntetycznej tyroksyny przynosi oczekiwane efekty terapeutyczne. T4 jest przekształcany w organizmie w T3, więc na ogół nie ma potrzebny stosowania kombinacji tych związków. Chociaż trzeba zaznaczyć, że u niektórych osób z chorobą Hashimoto faktycznie można osiągnąć lepsze efekty przy zastosowaniu obu tych hormonów (np. po chirurgicznym usunięciu tarczycy). Dieta w chorobie Hashimoto Dieta stosowana w chorobie Hashimoto pomaga zmniejszyć objawy choroby i wzmocnić osłabiony organizm. Oto jej najważniejsze zasady: Zadbaj, by twoje menu zawierało duże ilości błonnika. Jest on ratunkiem dla spowolnionych chorobą jelit. Sięgaj więc po warzywa, owoce, rośliny strączkowe oraz produkty pełnoziarniste. Wzbogać menu w duże ilości białka, które ograniczy tycie i wzmocni komórki tarczycowe. Sięgaj więc po strączki, białe mięso, jaja. Ogranicz natomiast nabiał (oprócz jogurtu i kefiru), mimo że też zawiera białko. Hashimoto często idzie w parze z nietolerancją laktozy. Wprowadź do diety selen. Niektóre badania potwierdzają, że może on redukować aktywność zapalną tarczycy. Sięgaj więc po orzechy, ryby i owoce morza. Ogranicz produkty sojowe, bo mogą zaburzać wchłanianie leków stosowanych w niedoczynności tarczycy. Ogranicz tłuszcze zwierzęce. Z niedoczynnością tarczycy w przebiegu Hashimoto często wiąże się podwyższony poziom cholesterolu. Po czerwone mięso sięgaj więc nie częściej niż 2 razy w tygodniu. Pamiętaj, że osoby chorujące na Hashimoto mają 10 razy większe ryzyko zachorowania na celiakię. Wykonaj badania sprawdzające, czy możesz jeść gluten. Tycie a choroba Hashimoto Pod wpływem stanu zapalnego, który rozwija się w tarczycy w przebiegu choroby Hashimoto, organizm zwalnia, dlatego tempo spalania kalorii jest również ograniczone. Ważna jest odpowiednia dieta. Zatem jak nie tyć i schudnąć przy Hashimoto? Poza przestrzeganiem zaleceń endokrynologa ważne są też następujące zasady: Jedz małe posiłki 5-6 razy dziennie. To pozwoli przyspieszyć metabolizm. Pij każdego dnia ok. 2 litrów wody. Ogranicz produkty węglowodanowe - wyeliminuj cukry proste (białe pieczywo, słodycze), 2 razy dziennie spożywaj węglowodany złożone (pełnoziarniste pieczywo, razowy makaron, grube kasze). Postaw na białko - przyczynia się ono do zwiększenia tempa metabolizmu. Jedz chude mięso, jaja, ryby (głównie słodkowodne), strączki. Każdego dnia znajdź czas na 30-45 minut umiarkowanego treningu. Włącz do diety produkty fermentowane. Badania potwierdziły, że osoby z nadwagą, częściej miewają zaburzenia flory bakteryjnej jelit. Powikłania choroby Hashimoto Nieleczona choroba Hashimoto może prowadzić do różnorodnych powikłań: powstania wola, który może powodować trudności w połykaniu i oddychaniu, chorób układu krążenia – z powodu zwiększonego poziomu cholesterolu LDL (tzw. złego cholesterolu), problemów psychicznych (np. depresji), nadwagi i otyłości, nadciśnienia, cukrzycy wymagającej codziennego przyjmowania insuliny, komplikacji ciąży (poronienia, przedwczesnego porodu, wad rozwojowych), śpiączki hipotermicznej – to stan zagrażający życiu, który objawia się spadkiem temperatury ciała poniżej 35°C, spowolnieniem pracy serca, zwolnieniem oddechów oraz sennością przechodzącą w śpiączkę. Osoby z chorobą Hashimoto częściej chorują również na inne schorzenia autoimmunologiczne (np. RZS, choroba Addisona, toczeń). Mają także zwiększone ryzyko chłoniaka tarczycy. Jak często występuje choroba Hashimoto? Szacuje się, że w Polsce chorobę Hashimoto ma ok. 800 tys. osób. Przy czym w wielu przypadkach może ona rozwijać się w utajeniu i nie jest rozpoznawana. Niektóre źródła podają, że roczna częstość występowania choroby Hashimoto na świecie wynosi 0,3-1,5 przypadków na 1000 osób. Choroba Hashimoto a ciąża Nieleczona choroba Hashimoto może zaburzać płodność i utrudniać zajście w ciążę, ponieważ prowadzi do zaburzeń cyklu miesiączkowego i zaniku owulacji. Zwiększa także ryzyko poronienia oraz wad płodu (może powodować upośledzenie intelektualne, fizyczne, powodować niska masę urodzeniową). Czytaj też: Hashimoto a ciąża. Na szczęście jeśli choroba jest prawidłowo leczona (poziom hormonów tarczycy jest dzięki lekom w normie), kobieta może urodzić zdrowe dziecko. Konieczne są jednak regularne kontrole endokrynologiczne. Zdarza się, że choroba ujawnia się w trakcie ciąży lub w czasie połogu. Dlatego w tym szczególnym okresie kobieta powinna mieć wykonywane badanie TSH. W ciąży stężenia hormonów tarczycy ulegają istotnym zmianom, dlatego normy TSH w ciąży są różne w zależności od trymestru: I trymestr ciąży: 0,009–3,18 µIU/ml, II trymestr ciąży: 0,05–3,44 µIU/ml, III trymestr ciąży: 0,11–3,53 µIU/ml. ​Jeśli choroba Hashimoto została zdiagnozowana przed zajściem w ciążę, lekarz powinien przepisać kobiecie taką dawkę leku, aby uzyskać stężenie TSH < 2,5 µIU/ml. Po porodzie należy powrócić do dawkowania sprzed ciąży. Choroba Hashimoto u mężczyzn Choroba Hashimoto u mężczyzn występuje znacznie rzadziej niż u kobiet. Charakteryzuje się przede wszystkim upośledzeniem funkcji seksualnych: obniżeniem libido i zaburzeniami erekcji (u 80% chorych), a także zmęczeniem, sennością, obniżonym nastrojem i zwiększoną wrażliwością na chłód. W badaniach ujawnia się obniżony poziom testosteronu i niska ilość plemników w nasieniu. Leczenie choroby Hashimoto u mężczyzn przebiega tak samo jak w przypadku kobiet – konieczne jest uzupełnianie poziomu hormonów tarczycy. Źródła:R. Hall i inni, Psychiatric manifestations of Hashimoto's thyroiditis, Lee, Hashimoto Thyroiditis, Medscape, Mincer, I. Jialal, Hashimoto Thyroiditis, tarczyca. Porady lekarza rodzinnego, Wydawnictwo Literat, Bręborowicz, Położnictwo i Ginekologia, PZWL, Warszawa 2020. Czytaj także:TSH w ciąży: norma, postępowanie na podstawie prawdziwej historiiJak przebiega choroba Hashimoto u mężczyzn?Biopsja tarczycy – jak przebiega badanie i kto powinien je zrobićBrzuch tarczycowy – jak wygląda (zdjęcia) i jak go zlikwidować?Choroba Gravesa-Basedowa – najczęstsza postać nadczynności tarczycy dr n. Rusiecka-Kuczałekendokrynolog, lekarz chorób wewnętrznych Jest lekarzem chorób wewnętrznych, endokrynologiem z wieloletnim doświadczeniem. Na co dzień pracuje w Centrum Medycznym Damiana. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Choroba Hashimoto jest najczęstszą postacią niedoczynności tarczycy, niestety w początkowej fazie jej objawy są bardzo mało swoiste. To sprawia, że diagnoza jest trafnie stawiana dopiero, gdy w miarę upływu czasu i progresji choroby rozwija się u pacjentów niedoczynność tarczycy. Warto zapoznać się z podstawowym panelem badań umożliwiających rozpoznanie choroby. Większość przypadków niedoczynności tarczycy ma podłoże autoimmunologiczne – jest efektem zapalenia tarczycy Hashimoto, co stanowi duże wyzwanie diagnostyczne. Przyjmuje się, że od pojawienia się przeciwciał do rozwinięcia się choroby mija nawet do 10 lat. Dlatego wczesne rozpoznanie problemu jest niezwykle istotne. Osoby z Hashimoto w początkowym etapie choroby mogą nie mieć żadnych dolegliwości lub mieć objawy bardzo niespecyficzne. W efekcie diagnoza jest stawiana na etapie zaawansowanej niedoczynności, kiedy uszkodzone są już tkanki tarczycy. Chorobę Hashimoto można podzielić na 3 etapy: Faza ukryta – świadczy o niej tylko obecność przeciwciał (anty-TPO, anty-TG), przebiega bez objawów; Faza objawów – kiedy pojawiają się objawy niedoczynności tarczycy, ale nie dochodzi jeszcze do uszkodzenia tkanek; Faza zaawansowana – kiedy dochodzi do uszkodzenia tkanki tarczycy. Kiedy zaczynamy się badać? W sytuacji zaobserwowania u siebie niepokojących objawów lub osłabionej kondycji zdrowotnej zawsze należy udać się do lekarza rodzinnego, który skieruje na odpowiednie badania na podstawie analizy objawów, wywiadu medycznego oraz badania palpacyjnego szyi. W tej chorobie liczy się czas, dlatego obserwuj się i diagnozuj, zwłaszcza, jeśli: W Twojej rodzinie były już przypadki choroby Hashimoto (predyspozycje genetyczne) Pojawiły się u Ciebie jakieś niepokojące objawy Jesteś w ciąży, po ciąży lub planujesz dziecko, a tym bardziej, jeśli pomimo starań masz trudności z zajściem w ciążę Kontrolnie oraz po każdej nowej interwencji, zwłaszcza przy niezadawalających efektach. Diagnostykę laboratoryjną rozpoczyna się od panelu tarczycowego: badania stężenia TSH, FT3 i FT4 w surowicy. Jeśli wyniki wykażą niedoczynność, należy znaleźć jej przyczynę. W tym celu wykonuje się badanie USG tarczycy oraz oznaczenie poziomu przeciwciał tarczycowych – na podstawie tych badań można potwierdzić lub wykluczyć chorobę Hashimoto. TSH TSH (Thyroid Stimulating Hormone) to hormon tyreotropowy (tyreotropina) wydzielany przez przysadkę mózgową, który reguluje pracę tarczycy. Chcąc pobudzić tarczycę, przysadka produkuje więcej TSH, a kiedy tarczyca jest nadaktywna, stężenie TSH spada, aby ją wyciszyć. Badanie poziomu TSH to pierwsze badanie, na które skieruje lekarz w przypadku objawów związanych z tarczycą. Przyjmuje się, że jeśli wynik TSH jest powyżej normy, mamy niedoczynność, natomiast gdy jest poniżej granicy normy – mamy nadczynność. Niestety wielu pacjentów z TSH w granicach normy czuje się źle i ma nieprzyjemne dolegliwości. Wynika to z tego, że TSH nie jest parametrem, który wychwyci chorobę Hashimoto w jej pierwszym stadium, lecz w fazie zaawansowanej, kiedy dochodzi już do zniszczenia tkanki tarczycy i obniżenia poziomu hormonów tarczycowych. Ponadto zakresy norm biorą pod uwagę średnie wartości występujące u 95% ludzi, a można należeć do pozostałych 5%. Oficjalny zakres norm dla hormonu TSH zdrowej osoby dorosłej wynosi 0,27-4,2 mIU/l. Wartości te mogą nieznacznie różnić się pomiędzy laboratoriami. Parametr uzależniony jest również od wieku, płci i aktualnego stanu zdrowia. Inaczej interpretuje się wyniki u kobiet w wieku rozrodczym czy w ciąży, a inaczej u dzieci czy osób starszych. Obecnie przyjmuje się, że poziom optymalny, przy którym pacjent nie powinien odczuwać objawów niedoczynności tarczycy, to granica 2,5 mIU/l. Przy badaniu TSH należy pamiętać, aby jego poziom oznaczać w godzinach porannych, ponieważ cechuje go dobowy rytm wydzielania. W przypadku nieprawidłowości TSH wykonywane są badania wolnych hormonów tarczycy (FT3 i FT4). Hormony tarczycy – FT3, FT4, rT3 W badaniu hormonów tarczycy określa się poziom wolnych, niezwiązanych z białkami hormonów T3 i T4. Tylko hormony wolne wykazują aktywność. Oznaczone są literą F – FT3 i FT4. Oba hormony T3 i T4 są produkowane w tarczycy, jednak tyroksyna (T4) nie wykazuje dużej aktywności biologicznej i pełni raczej funkcję prohormonu, który jest przekształcany w trójjodotyroninę (T3). W rzeczywistości więc większość, bo aż 80%, trójjodotyroniny w krwiobiegu pochodzi z przemiany (dejodynacji) tyroksyny (T4). Optymalne stężenie FT3 i FT4 powinno być zbliżone do środkowo-górnej granicy normy. Wyniki na dole normy mogą świadczyć o niedoczynności, poziom podwyższony o nadczynności. FT3 i FT4 są parametrami mniej czułymi od TSH – dwukrotna zmiana stężenia FT4, nadal mieszcząca się w granicach normy, wiąże się ze 100-krotną zmianą stężenia TSH. Zatem może zdarzyć się sytuacja, w której pomimo podwyższonego poziomu TSH, hormony tarczycy mieszczą się w granicach normy. Mówimy wówczas o tzw. subklinicznej niedoczynności tarczycy, która jest najłagodniejszą formą, przebiegającą zazwyczaj bez znacznych objawów. Natomiast w przypadku podwyższonego TSH i niskiego FT4 oraz FT3 w połączeniu z objawami, mamy do czynienia z pełnoobjawową niedoczynnością tarczycy. rT3, czyli odwrotna trójjodotryonina, stanowi nieaktywny izomer trójjodotyroniny, powstający w procesie jej konwersji z T4. W Polsce ma ona marginalne znaczenie w diagnostyce i monitorowaniu choroby, ponieważ jej poziom wzrasta w przebiegu wielu chorób niezwiązanych z tarczycą, a także w czasie stosowania niektórych leków. Przeciwciała w chorobie Hashimoto Badanie przeciwciał pozwala określić, czy pacjent ma autoimmunologiczną chorobę tarczycy. Przeciwciała, których poziom będzie podwyższony przy Hashimoto, to anty-TPO oraz anty- TG. Anty-TPO – przeciwciała przeciwko tyreoperoksydazie. Stanowią najczulszy parametr w wykrywaniu autoimmunologicznych chorób tarczycy. Zwykle wzrost miana anty-TPO wyprzedza podwyższenie poziomu TSH i objawów klinicznych. Obecność tych przeciwciał stwierdza się u ok. 95% chorych na chorobę Hashimoto i ok. 85% pacjentów z chorobą Gravesa-Basedowa. Dlatego ważne jest, aby przeprowadzać to badanie nawet jeśli TSH nie jest powyżej normy, ponieważ poziom przeciwciał może być podwyższony na długo wcześniej, zanim wpłynie to na poziom TSH (który zmienia się, gdy jest już mniej hormonów tarczycy w efekcie częściowego zniszczenia tarczycy przez proces autoimmunologiczny) . Anty-TG – przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie. Tyreoglobulina jest białkiem, z którego syntetyzowane są T3 i T4. W chorobach autoimmunologicznych tarczycy oznaczanie anty-TG jest diagnostycznie istotne jedynie u mieszkańców obszarów z niedoborem jodu. W obszarach bez niedoboru jodu zalecane jest oznaczanie przeciwciał anty-TPO, ponieważ osoby z dodatnim wynikiem anty-TG, ale ujemnym anty-TPO rzadko wykazują zaburzenia funkcji tarczycy. Przeciwciała anty-TG mogą występować u 10% zdrowych osób, a także u chorych na inne choroby autoimmunologiczne. Niedoczynność tarczycy a badanie USG Jest to niezbędne narzędzie w diagnostyce choroby Hashimoto. Pozwala ocenić wielkość narządu, jego unaczynienie, utkanie, a także wykryć i ocenić ewentualne guzki. Typowe dla choroby Hashimoto zgrubienia i zmiany w gęstości tkanki tarczycowej mogą być widoczne na USG, podczas gdy wynik badania w kierunku przeciwciał nie jest pozytywny. Już na podstawie zmian w morfologii tarczycy lekarz może z dużym prawdopodobieństwem podejrzewać autoimmunologiczną niedoczynność. Zwykle po postawieniu diagnozy kontrolne badania USG wykonuje się co pół roku lub co rok. Najlepiej byłoby monitorować obecność przeciwciał tarczycowych zanim dojedzie do zniszczenia tkanki tarczycy. Warto też wiedzieć, na jakie symptomy skarżą się najczęściej chorzy na Hashimoto, bo w tej chorobie liczy się czas. Jeśli mamy objawy, nie lekceważmy ich i, mimo wyniku TSH w normie, wykonajmy dodatkowe badania. Pamiętajmy też, że każdy pacjent wymaga indywidualnej, złożonej oceny nie jednego, a kilku parametrów. Podstawą prawidłowej oceny i leczenia jest dostrzeżenie zależności pomiędzy poszczególnymi składowymi zleconych badań. Dlatego też lepiej pozwolić lekarzowi zapoznać się z wynikami badań, niż próbować rozpoznać u siebie chorobę na własną rękę. Lista badań podstawowych (ściągnij plik PDF) Wentz I. Hashimoto. Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie. Wydawnictwo Otwarte, Kraków 2017 str. 64-72 Dalajlama zapytany o to, co najbardziej zadziwia go w ludzkości, odpowiedział: "Człowiek, ponieważ poświęca swoje zdrowie, by zarabiać pieniądze. Następnie poświęca pieniądze, by odzyskać zdrowie. Oprócz tego, jest tak zaniepokojony swoją przyszłością, że nie cieszy się z teraźniejszości. W rezultacie nie żyje ani w teraźniejszości, ani w przyszłości. Żyje tak, jakby nigdy nie miał umrzeć, po czym umiera, tak naprawdę nie żyjąc." W przebiegu limfocytarnego zapalenia tarczycy może pojawić się niedoczynność tego gruczołu. Atak układu immunologicznego i towarzyszące mu zapalenie niszczą miąższ tarczycy, w wyniku czego produkuje ona coraz mniej hormonów (tyroksyny - T4 i trijodotyroniny - T3). Dzieje się tak w około 25% przypadków w momencie rozpoznania choroby Hashimoto. Choroba ma przebieg przewlekły, a zmiany są, niestety, nieodwracalne. Chorzy na niedoczynność tarczycy mogą odczuwać stale chłód, osłabienie, zmęczenie, bóle mięśni, spowolnienie fizyczne i psychiczne. Może występować stan obniżonego nastroju, jawna depresja, choroba afektywna- dwubiegunowa, zaburzenie koncentracji, nerwowość, rozdrażnienie, bezsenność oraz tachykardia. Mogą pojawić się obrzęki, zwłaszcza twarzy a szczególnie powiek. (obrzęk śluzakowaty). Skóra jest sucha i szorstka, wypadają włosy. Przybieranie na wadze, wręcz otyłość często towarzyszy niedoczynności tarczycy. Występują dokuczliwe zaparcia, zatrzymywanie wody w tkankach, nadmierna potliwość. Krwawienia miesięczne stają się zbyt obfite. W przebiegu choroby może dochodzić do hipercholesterolemii z podwyższeniem LDL, frakcji cholesterolu. Choroba Hashimoto Wybierz kategorię powrótPrzetłumaczyliśmy tę książkę dla Ciebie! Strona poświęcona jest chorobie Hashimoto, najczęściej występującej chorobie autoimmunizacynej. Około 40 chorób zalicza się do autoimmunizacyjnych chorobę Hashimoto, chorobę Gravesa - Basedowa, cukrzycę (typ 1), choroby reumatyczne, chorobę Crohna, celiakię, miastenię i inne. Jedną z pierwszych tu omawianych, jest choroba Hashimoto. Każdego dnia, borykamy się z jej uciążliwością. Zobacz spis treści Spis treści1 1. Zadbaj o poziom Dlaczego żelazo jest tak ważne w przypadku włosów? Jakie są przyczyny obniżonego poziomu żelaza? Jaki powinien być wynik żelaza/ferrytyny, żeby włosy nie wypadały? 2 2. Zrezygnuj z pszenicy i nabiału3 3. Sprawdź gospodarkę Problemy możesz mieć nie tylko z hormonami 4. Zadbaj o konwersję hormonów Jak sprawdzić, jaką mam konwersję?5 5. Zadbaj o krążenie6 6. Wcieraj regularnie7 7. Wprowadź stress Jak to zrobić? Co nas najczęściej odstresowuje?8 8. Zacznij się wreszcie Jeśli masz chorobę Hashimoto, sen jest dla Ciebie bardzo 9. Nawadniaj siebie i swoją Czy możesz poprawić stan swoich włosów i skóry poprzez picie wody? A może wystarczy nałożyć odpowiednią odżywkę i krem?10 10. Nie licz Ostatnia wskazówka może wpisać się w punkt dotyczący stresu. Wypadanie włosów w chorobie Hashimoto to temat, który studiuję od momentu, kiedy dowiedziałam się, że sama choruję. Przez kilkanaście miesięcy testowałam różne sposoby, które miały powstrzymać wypadanie włosów i pomóc w odroście nowych. Żaden sposób nie podziałał jednak stosowany pojedynczo. Dzięki doświadczeniu, które zdobyłam pracując ze sobą i z wieloma kobietami, które miały okazję zapoznać się z chorobą, zebrałam najważniejsze według mnie zasady walki z wypadaniem włosów w Hashimoto. Zobacz te 10 sposobów! 1. Zadbaj o poziom żelaza Dlaczego żelazo jest tak ważne w przypadku włosów? Po pierwsze brak żelaza skutkuje niedotlenieniem organizmu, a niedotlenienie organizmu jest równoznaczne z niedotlenieniem mieszków włosowych. Nieodżywiony włos wypadnie wcześniej, a brak dopływu substancji odżywczych utrudni powstanie nowego włosa. Obniżone żelazo to również problem mitochondriów z produkcją ATP. Jakie są przyczyny obniżonego poziomu żelaza? Laboratorim ALAB podczas wykładów, w których miałam przyjemność uczestniczyć, podzieliło przyczyny niedoboru żelaza na 3 grupy. Pierwsza grupa to problemy z przewodem pokarmowym. Zalicza się tu 50% przypadków, gdzie żelazo jest obniżone. Do schorzeń przewodu pokarmowego wpływających na poziom żelaza należą m. in. wrzody, nowotwory jelita grubego czy niedobór błonnika w diecie. W kolejnej grupie winowajcą są drogi rodne. Grupa ta stanowi 20% wszystkich przypadków. Należą tutaj mięśniaki i obfite krwawienia menstruacyjne. Kolejne 10% to zaburzenia wchłaniania. Często obniżona wchłanialność jest spowodowana np. słabym zakwaszeniem żołądka albo złym stanem jelit. Ostatnie 10% to inne narządy i przypadki niecharakterystyczne. Niedobór żelaza jest objawem, a nie chorobą. W związku z tym prawidłowym postępowaniem przy uzupełnieniu niedoborów żelaza powinno być działanie przyczynowe. Chorobie Hashimoto często towarzyszą infekcje wirusowe, bakteryjne i pasożytnicze, które „podkradają” żelazo z „magazynu na gorsze czasy”, czyli wątroby. W takim przypadku ważne będzie wykrycie owych infekcji i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Suplementacja lub leczenie żelazem może przynieść odwrotne skutki. Warto dodać, że obniżona hemoglobina nie zawsze świadczy o anemii z niedoboru żelaza. Przy odpowiedniej wartości ferrytyny, przyczyną może być niedobór witaminy B9 czy B12. Dlatego niezwykle istotna jest pełna diagnostyka gospodarki żelazowej, która obejmuje: morfologiężelazoferrytynęTIBC, UIBC Jaki powinien być wynik żelaza/ferrytyny, żeby włosy nie wypadały? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ zależy to od indywidualnego przypadku. Często przyczyna wypadania włosów jest złożona i nie obejmuje tylko niedoboru żelaza. W takich przypadkach uzupełnienie ferrytyny do określonego poziomu nie da trwałej poprawy. Jeśli chodzi o włosy, nie ma konkretnych doniesień naukowych, co do odpowiedniego poziomu ferrytyny. Praktycy twierdzą, że optymalny poziom funkcjonalny zalecany w przypadku wypadania włosów to poziom między 50-70 ng/ml (dla kobiet). Ciekawostką mogą być obserwacje dermatologów z Clevland Clinic, które mówią, że odpowiedź na leczenie jest znacznie lepsza, jeśli ferrytyna jest uzupełniona. 2. Zrezygnuj z pszenicy i nabiału Dieta w Hashimoto jest tematem kontrowersyjnym i niezwykle interesującym. Przeglądając internet można zagubić się wśród porad dotyczących diety w chorobie. „Usuń gluten!”, „Nie jedz strączków!”, „Jedz strączki!”, rób to, nie rób tamtego.. Tak, też testowałam na sobie. Aż w końcu oddałam się w ręce dietetyka klinicznego, który dobrał dietę na podstawie moich wyników badań. Tobie też to gorąco polecam! Okazało się, że nie mam nietolerancji na gluten, ale na pszenicę już tak. Podobnie z nabiałem. Rzecz nie tyczy się tylko mnie. Wiele wyników badań oraz obserwacji dietetyków klinicznych Hashimoto może skutkować poronieniem, prowadzić do trudności z zajściem w ciążę oraz opóźnić rozwój płodu. Wiele osób zastanawia się więc, czy w takich okolicznościach możliwe jest urodzenie zdrowego dziecka. Odpowiedź brzmi: tak, warto jednak wcześniej wiedzieć, jakie związki występują między chorobą hashimoto a ciążą. Hashimoto a planowanie ciążyHashimoto w ciążyHashimoto w ciążyDieta w ciąży a choroba Hashimoto Hashimoto to choroba autoimmunologiczna, polegająca na tym, że organizm sam atakuje swój system odpornościowy i produkuje przeciwciała, które niszczą tarczycę, prowadząc początkowo do jej przewlekłego zapalenia, a w konsekwencji – do zniszczenia jej miąższu oraz niedoczynności lub ewentualnie nadczynności. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Odporność Naturell Ester-C® PLUS 100 tabletek 57,00 zł Odporność Naturell Omega-3 1000 mg, 120 kaps 54,90 zł Odporność Naturell Immuno Hot, 10 saszetek 14,29 zł Gruczoł tarczycy odpowiada za produkowanie substancji regulujących różne procesy w organizmie człowieka – zaburzenie jego działania może więc prowadzić do wielu trudności, związanych również z zapłodnieniem oraz samą ciążą. Warto wiedzieć, że choroba Hashimoto może objawić się dopiero w trakcie ciąży, nie dając wcześniej żadnych objawów. Niedoczynność tarczycy wiąże się często z obniżeniem poziomu hormonu folikulotropowego (FSH), który z kolei może prowadzić do niepłodności lub problemów z zajściem w ciążę – w efekcie bowiem w jajnikach nie dojrzewają pęcherzyki. U pacjentek chorych na hashimoto często odnotowuje się także niski poziom hormonu luteinizującego (LH), który odpowiada za prawidłowy przebieg owulacji. Konsekwencją zaburzeń hormonalnych mogą być nieregularne miesiączki lub nawet ich zanikanie. W takich okolicznościach trudno jest określić, kiedy występują w cyklu dni płodne. Zaburzenia hormonów skutkują nieprawidłowym dojrzewaniem i zagnieżdżaniem się komórki jajowej. Co więcej, kobiety, które cierpią na hashimoto, muszą się liczyć z obniżonym libido, które jest efektem podwyższonego poziomu progesteronu. Hashimoto w ciąży Hashimoto lubi o sobie przypomnieć w trakcie ciąży. W tym okresie organizm chorej kobiety może zidentyfikować płód jako ciało obce, a następnie zacząć go atakować, stąd też tak często dochodzi do poronień – ryzyko ich wystąpienia jest aż 3 razy wyższe niż u zdrowych kobiet. Hormony tarczycy wpływają na rozwój komórek, wzrost i przemianę materii płodu. Zaburzenia tarczycy, wpływając na iloraz inteligencji dziecka, obniżają jego umysłowy potencjał, a często prowadzą do upośledzenia. Co więcej, choroba może odcisnąć się również na niskiej wadze dziecka po urodzeniu, zaburzeniami oddechowymi, a także wpłynąć na zwiększone ryzyko śmierci zaraz po porodzie. Dziecko może urodzić się także z wadą genetyczną lub chorobą autoimmunologiczną. Hashimoto w ciąży Hashimoto w ciąży nie oznacza, że kobieta nie może urodzić zdrowego dziecka, zwłaszcza jeśli diagnoza została odpowiednio wcześnie postawiona. Warto pamiętać, że przy tej chorobie leczone są same skutki, ponieważ jej przyczyny do dzisiaj nie zostały szczegółowo wyjaśnione. Często na początku choroby Hashimoto stosuje się leczenie układu odpornościowego, w wyniku którego możliwe będzie zapłodnienie i zagnieżdżenie zarodka. Jeszcze na etapie planowania ciąży warto także kontrolować poziom hormonów: tyreotropiny (TSH), trijodotyroniny (fT3), tyroksyny (fT4), zwłaszcza jeśli wcześniej w rodzinie pojawiały się przypadki hashimoto: TSH – powinno znajdować się w dolnej granicy zakresu (TSH < 1 mU/l), fT3 i fT4 – powinny znajdować w górnej granicy zakresu (TSH < 1 mU/l). Kobieta w ciąży powinna być pod stałą obserwacją lekarza endokrynologa, a najlepiej – lekarza ze specjalizacją ginekologiczną i endokrynologiczną, dzięki któremu szansa na urodzenie zdrowego dziecka będzie dużo większa. Lekarz we właściwy sposób dobierze leki odpowiednie do poziomu hormonów matki. W przypadku ciąży są one o tyle ważne, że hormony tarczycy przenikają do łożyska, dzięki czemu dziecko może się rozwijać prawidłowo. Co więcej, badania hormonu TSH należy przeprowadzać co 4 tygodnie w pierwszej połowie ciąży oraz minimum raz pomiędzy 26. a 32. tygodniem ciąży. Może zdarzyć się, że objawy choroby podczas ciąży będą bardzo łagodne, a widoczne staną się dopiero po urodzeniu dziecka. Bywa też tak, że choroba Hashimoto zostaje wykryta dopiero po porodzie, podczas połogu – w takich przypadkach odnotowuje się najpierw nadczynność tarczycy, a dopiero potem jej niedoczynność. Dieta w ciąży a choroba Hashimoto W przypadku planowania ciąży bardzo ważna jest właściwa dieta – jej podstawą powinien być jod, dlatego też warto do jadłospisu włączyć ryby morskie oraz owoce morza. Produkty z jodem dobrze jest przyjmować przez 9 miesięcy ciąży, a także podczas karmienia piersią. Jeśli jednak występuje nadczynność tarczycy – należy całkowicie zrezygnować z jodu. W przypadku hashimoto warto w swoim menu uwzględnić dobrej jakości czerwone mięso, zielone warzywa, jajka. Unikać należy z kolei produktów zawierających gluten, nabiału oraz roślin strączkowych. Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Natalia Suchocka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy

ogarnij hashimoto w 6 miesięcy